عطاوان

لغت نامه دهخدا

عطاوان. [ ع َ ] ( ع اِ ) مثنای عَطاء. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). رجوع به عطاء شود.

فرهنگ فارسی

مثنای عطائ

پیشنهاد کاربران

بپرس