عطارخانه. [ ع َطْ طا ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) محلی که عطار در آن به کار پردازد. داروخانه ، و این از متداولات عهد صفویه است. ( از فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به عطار شود : صاحب جمع عطارخانه مبلغ ده تومان مواجب و از ابتیاع و انفاذ به دستور سایر بیوتات رسوم داشته. ( تذکرةالملوک چ دبیرسیاقی ص 72 ). || اجتماع عطاران. صنف عطار.
فرهنگ فارسی
( اسم ) محلی که عطار در آن به کار پردازد داروخانه ( صفویان ) .
