عطاده. [ ع َ دِه ْ ] ( نف مرکب ) عطادهنده. بخشنده عطا : از عطای کف عطاده تویک جهان شاکرند و تو مشکور.سوزنی.بجای کف سخاگسترو عطاده اوسحاب سفله بود کان بخیل و بحر لئیم.سوزنی.پیش کف عطاده تو محیطهمچو پیش محیط جوی رود.سوزنی.