عطابه

لغت نامه دهخدا

( عطابة ) عطابة. [ ع َ طْ طا ب َ ] ( اِخ ) نام مادر جعفر برمکی بود. ( از حبیب السیر چ طهران ج 1 ص 281 ).

عطابه ؛ عطا، بخشش، عطا شده، تابانده شده،
طاعی؛ بخشنده، حاتم طاعی
با یک ریخت دیگر که در قنوت نماز گفته می شود؛ ربنا آتنا یعنی پروردگارا به ما عطا کن.