عطاءالله روحی ( زاده ۱۲۶۶ خورشیدی در کرمان ) ملقب به عطاءالملک سناتور دوره پهلوی و نماینده مجلس شورای ملی در دوره قاجار و پهلوی بود. او همچنین از هواداران پالایش زبان فارسی از واژگان بیگانه و خواهان تغییر الفبای فارسی به لاتین بود.
پدرش شیخ مهدی بحرالعلوم از علمای مشروطه خواه و نماینده کرمان در دوره نخست مجلس شورای ملی، پدربزرگش ملا محمدجعفر شیخ العلماء از پیشگامان بابیه و عمویش شیخ احمد روحی از مبارزان آزادی خواه دوره قاجار بود. خانواده او از بابی هایی بودند که حاضر به بیعت با بهاءالله نشدند و مشهور بودند که ازلی اند. [ ۱]
عطاء الله روحی همچون پدر در حوزه علمیه تحصیل و تدریس کرد و به عطاءالملک ملقب شد. نخستین بار در انتخابات دوره پنجم مجلس شورای ملی در سال ۱۳۰۲ به نمایندگی از سیرجان برگزیده شد و به تهران رفت. همین مجلس بود که به انتقال سلطنت از خاندان قاجار به رضاشاه رأی داد. پس از به پادشاهی رسیدن رضاشاه، روحی در نخستین دوره در سال ۱۳۰۵ از جیرفت به نمایندگی انتخاب شد ( دوره ششم ) و تا دوره چهاردهم بر این کرسی نشست. او با تشکیل مجلس سنا در سال ۱۳۲۸ سناتور انتخابی از استان کرمان شد.
از عطاءالله روحی کتابی به نام اخلاق روحی بر جای مانده است.
عطاءالله روحی از حامیان تأسیس دانشگاه در ایران بوده و در نشستی رسمی در یازدهم اردیبهشت ۱۳۱۱ که دولت لایحه ای برای تأمین هزینه تحصیل دانشجویان ایرانی در آمریکا به مجلس داده بود، پیشنهاد تأسیس دانشگاه را به دولت و مجلس داد. روحی در مخالفت با این لایحه گفت:
«بالاخره باید یک فکری بکنیم که اصول تعلیمات و مدرسه در مملکت خودمان تأسیس بشود و از این سیل پول که همه ساله به اروپا می رود رفته رفته خودداری بشود. با این پول که ما همین طور خرج می کنیم می توانیم یک اونیورسیته خیلی عالی مقام در طهران تأسیس کنیم و در اینجا می توانیم بیش از این شاگرد، آن هم مطابق آداب و عادات ملی خودمان تربیت کنیم». [ ۲]
در چهارم دی ۱۳۱۱ که لایحه ای برای اصلاح اوزان و مقادیر در مجلس به شور گذاشته شده بود، روحی در اعتراض به واژگانی از سیستم متریک که در این لایحه به کار رفته بود گفت:
«ثابت شده است یکی از اصول وطن پرستی حفظ زبان است. خیلی از ملل دنیا هستند که در یک مملکتی زندگی می کنند ولی وقتی که می رسید می بینید که اینها ملل مختلفه بوده اند ولی در اثر وحدت زبان امروزه یک ملت واحد شناخته می شوند و به واسطه حفظ زبان حفظ ملیت خودشان را کرده اند. قبلاً یک دسته عربی دان بودند در این مملکت که یک لطمه زیادی به زبان فارسی زده اند. همان هایی که به جای لعل و عوض همچنین، کذلک و عوض سزاوار است کماینبغی استعمال می کردند. حالا هم یک دسته فرانسه دان هستند که تازه تشریف آورده اند و هر روزه یک دسته لغت در زبان فارسی داخل می کنند و رفته رفته زبان ملی را دارند از میان می برند. بنده نمی دانم وقتی که ما درم داریم، درم با گرام چه فرق دارد؟ در اروپا گرام دارند به من چه؟ وقتی که من با آنها کار داشتم یادمی گیرم ولی او هم باید مال ما را یاد بگیرد. ما گز را در تمام مملکت اگر بگوییم می فهمند؛ ولی امروز شما هر کجا متر بگویید نمی فهمند». [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپدرش شیخ مهدی بحرالعلوم از علمای مشروطه خواه و نماینده کرمان در دوره نخست مجلس شورای ملی، پدربزرگش ملا محمدجعفر شیخ العلماء از پیشگامان بابیه و عمویش شیخ احمد روحی از مبارزان آزادی خواه دوره قاجار بود. خانواده او از بابی هایی بودند که حاضر به بیعت با بهاءالله نشدند و مشهور بودند که ازلی اند. [ ۱]
عطاء الله روحی همچون پدر در حوزه علمیه تحصیل و تدریس کرد و به عطاءالملک ملقب شد. نخستین بار در انتخابات دوره پنجم مجلس شورای ملی در سال ۱۳۰۲ به نمایندگی از سیرجان برگزیده شد و به تهران رفت. همین مجلس بود که به انتقال سلطنت از خاندان قاجار به رضاشاه رأی داد. پس از به پادشاهی رسیدن رضاشاه، روحی در نخستین دوره در سال ۱۳۰۵ از جیرفت به نمایندگی انتخاب شد ( دوره ششم ) و تا دوره چهاردهم بر این کرسی نشست. او با تشکیل مجلس سنا در سال ۱۳۲۸ سناتور انتخابی از استان کرمان شد.
از عطاءالله روحی کتابی به نام اخلاق روحی بر جای مانده است.
عطاءالله روحی از حامیان تأسیس دانشگاه در ایران بوده و در نشستی رسمی در یازدهم اردیبهشت ۱۳۱۱ که دولت لایحه ای برای تأمین هزینه تحصیل دانشجویان ایرانی در آمریکا به مجلس داده بود، پیشنهاد تأسیس دانشگاه را به دولت و مجلس داد. روحی در مخالفت با این لایحه گفت:
«بالاخره باید یک فکری بکنیم که اصول تعلیمات و مدرسه در مملکت خودمان تأسیس بشود و از این سیل پول که همه ساله به اروپا می رود رفته رفته خودداری بشود. با این پول که ما همین طور خرج می کنیم می توانیم یک اونیورسیته خیلی عالی مقام در طهران تأسیس کنیم و در اینجا می توانیم بیش از این شاگرد، آن هم مطابق آداب و عادات ملی خودمان تربیت کنیم». [ ۲]
در چهارم دی ۱۳۱۱ که لایحه ای برای اصلاح اوزان و مقادیر در مجلس به شور گذاشته شده بود، روحی در اعتراض به واژگانی از سیستم متریک که در این لایحه به کار رفته بود گفت:
«ثابت شده است یکی از اصول وطن پرستی حفظ زبان است. خیلی از ملل دنیا هستند که در یک مملکتی زندگی می کنند ولی وقتی که می رسید می بینید که اینها ملل مختلفه بوده اند ولی در اثر وحدت زبان امروزه یک ملت واحد شناخته می شوند و به واسطه حفظ زبان حفظ ملیت خودشان را کرده اند. قبلاً یک دسته عربی دان بودند در این مملکت که یک لطمه زیادی به زبان فارسی زده اند. همان هایی که به جای لعل و عوض همچنین، کذلک و عوض سزاوار است کماینبغی استعمال می کردند. حالا هم یک دسته فرانسه دان هستند که تازه تشریف آورده اند و هر روزه یک دسته لغت در زبان فارسی داخل می کنند و رفته رفته زبان ملی را دارند از میان می برند. بنده نمی دانم وقتی که ما درم داریم، درم با گرام چه فرق دارد؟ در اروپا گرام دارند به من چه؟ وقتی که من با آنها کار داشتم یادمی گیرم ولی او هم باید مال ما را یاد بگیرد. ما گز را در تمام مملکت اگر بگوییم می فهمند؛ ولی امروز شما هر کجا متر بگویید نمی فهمند». [ ۳]
wiki: عطاءالله روحی