عطاءالله اشرفی اصفهانی

[ویکی فقه] در سال ۱۲۸۱ شمسی، در خمینی شهر کودکی متولد شد که عطاءالله نام گرفت پدرش مرحوم میرزااسدالله از علمای دین و مردی زاهد با زندگی ساده ای بود. مادرش بانو «نجمه» فرزند مرحوم سیدمحمدتقی میردامادی، زنی با ایمان و موقر، پاکدامن و صبور و فداکار بود.
نیاکان او اغلب از عالمان دین بوده اند. او نیز از نوجوانی و پس از گذراندن دوره مکتب خانه، در دوازده سالگی به توصیه پدر عالمش، از خمینی شهر عازم اصفهان می شود و دروس حوزه را با اخلاص و ایمان و پشتکار آغاز می کند
پاسداران اسلام، مهدی مشایخی، ص ۴۶.
شیخ عطاءالله اشرفی اصفهانی از اوایل طلبگی در اصفهان شروع به تدریس کرد و در قم نیز در مدت هفده سال اقامت، در کنار تحصیل، به تدریس و تعلیم و تربیت طلاب جوان اشتغال داشت
اقتباس از مجله پیام انقلاب، ش ۷۰، آبان ۱۳۶۱ ش.
آثار قلمی و علمی آیت الله اشرفی اصفهانی بدین قرار است:۱. البیان، در موضوع علوم قرآن، به زبان فارسی؛۲. تفسیر قرآن، خلاصه ای از تفاسیر شیعه و سنی؛۳. مجمع الشتات، در اصول دین و عقاید و کلام، به زبان عربی در چهار جلد؛۴. مجموعه ای پیرامون حروف مقطعه قرآن، به زبان فارسی؛۵. کتابی در موضوع «غیبت امام عصر » (عج).
آثار عمرانی و مراکز دینی
...

[ویکی شیعه] عطاءالله اشرفی اصفهانی (۱۲۸۱-۱۳۶۱ه. ش) روحانی شیعی و نماینده امام خمینی در استان کرمانشاه و امام جمعه آن شهر بود. وی مسئولیت حوزه علمیه کرمانشاه را به عهده داشت و حوزه خواهران را نیز در این شهر راه اندازی کرد. تلاش برای وحدت میان شیعه و اهل سنت از فعالیت های او بود. وی در جریان برگزاری نماز جمعه به دست سازمان مجاهدین خلق ترور شد. او یکی از امامان جمعه ای است که در ایران به شهدای محراب مشهورند.
عطاء الله اشرفی اصفهانی در سال ۱۲۸۱ شمسی (۱۳۲۳ قمری) در خانواده ای روحانی در خمینی شهر اصفهان به دنیا آمد. پدرش میرزا اسدالله، فرزند میرزا محمد جعفر ـ از منبریان و امامان جماعت ـ و جد بزرگش از علمای جبل عامل بوده است. تحصیلات ابتدایی و مقدماتی را در مدرسه «نوریه» یاد گرفت. در نه سالگی کتاب نصاب الصبیان را حفظ کرد. در سن ۱۲ سالگی جهت ادامه تحصیل راهی اصفهان شد و دروس ادبیات و سطح فقه و اصول و نیز یک دوره درس خارج اصول را در درس آیت الله سید مهدی درچه ای، آیت الله سید محمد نجف آبادی، فشارکی و آیت الله سید حسن مدرس شرکت کرد.
آیت الله اشرفی در سن ۲۰ سالگی برای ادامه تحصیل به قم رفت و به مدت بیست و سه سال در مدرسه رضوی و مدرسه فیضیه تحصیل کرد و در سن ۴۰ سالگی به درجه اجتهاد رسید. وی در دروس شیخ عبدالکریم حائری، سید محمد تقی خوانساری، سید صدرالدین صدر، سید محمد حجت و سید حسین بروجردی شرکت کرده و فلسفه را از سید روح الله خمینی فرا گرفت. آیت الله سید محمد تقی خوانساری به وی درجه اجتهاد داد. در دوره ای، اشرفی در غیاب آیت الله خوانساری و آیت الله خمینی امامت جماعت مدرسه فیضیه را بر عهده می گرفت. آیت الله بروجردی نیز عنایت ویژه به ایشان داشت به طوری که هر وقت اشرفی به اصفهان می رفت و بازمی گشت، آیت الله بروجردی به دیدار شاگردش به حجره او در مدرسه فیضیه می آمد. اشرفی اصفهانی به دستور آیت الله بروجردی از ممتحنین حوزه شد و کتاب مکاسب را از طلاب امتحان می گرفت.