عضایت

لغت نامه دهخدا

عضایت. [ ع َ ی َ ] ( ع اِ ) نوعی از سوسمار است و به عربی ضب خوانند. سرگین آن سفیدی که در چشم افتاده باشد ببرد. و آن را عضا هم میگویند به حذف تحتانی و ها. ( برهان ). و رجوع به عضایة شود.

عضایة. [ ع َ ی َ ] ( ع اِ ) ضّب است. ( از اختیارات بدیعی ) ( الفاظ الادویة ) ( تحفه حکیم مؤمن ). و رجوع به عضایت شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس