عضاد
لغت نامه دهخدا
عضاد. [ ع ِ ] ( ع مص ) به معنی مصدر مُعاضدة است. ( از ناظم الاطباء ). رجوع به معاضدة شود.
عضاد. [ ع ِ ] ( ع اِ ) بازوبند. ( منتهی الارب ). دملج. ( اقرب الموارد ). || آهنی سرکج مانند داس که شبان بدان شاخ درخت را بر شتر فروکشد. || داغ بازوی شتر. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
عضاد. [ ع ُ ] ( ع ص ) غلام عضاد؛ کوتاه قامت میانه خلقت. || امراءة عضاد؛ به اضافه و نعت ، زن زشت و درشت بازو. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید