عصیفه

لغت نامه دهخدا

( عصیفة ) عصیفة. [ ع َ ف َ ] ( ع اِ ) برگ فراهم و مجتمعشده که در میان وی خوشه باشد. ( منتهی الارب ). برگی که از روی میوه شکافد، و آن همان برگهای مجتمعی اس-ت که سنبل و خوشه در آنها باشد. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس