[ویکی فقه] عصیان اصحاب سبت (قرآن). اَصْحاب سَبْت، قومی از بنی اسرائیل ، یاد شده در قرآن کریم که از شریعت الهی روی تافتند و به عذاب خداوند گرفتار شدند.
در قرآن کریم به عصیان و تجاوز اصحاب سبت از حکم ممنوعیت صید ماهی در روز شنبه اشاره شده همچنانکه می فرماید:ولقد علمتم الذین اعتدوا منکم فی السبت..(و کسانی از شما را که در روز شنبه از فرمان خدا تجاوز کردند نیک شناختید پس ایشان را گفتیم بوزینگانی طردشده باشید). و رفعنا فوقهم الطور بمیثـقهم وقلنا لهم ادخلوا الباب سجدا وقلنا لهم لاتعدوا فی السبت..(و کوه طور را به یادبود پیمان با آنان بالای سرشان افراشته داشتیم و به آنان گفتیم سجده کنان از در درآیید و نیز به آنان گفتیم در روز شنبه تجاوز مکنید و از ایشان پیمانی استوار گرفتیم). فبما نقضهم میثـقهم..(پس به سزای پیمان شکنی شان و انکارشان نسبت به آیات خدا و کشتار ناحق آنان از انبیا و گفتارشان که دلهای ما در غلاف است لعنتشان کردیم بلکه خدا به خاطر کفرشان بر دلهایشان مهر زده و در نتیجه جز شماری اندک از ایشان ایمان نمی آورند). لعن الذین کفروا من بنی اسرئیل علی لسان داود وعیسی ابن مریم ذلک بما عصوا وکانوا یعتدون (از میان فرزندان اسرائیل آنان که کفر ورزیدند به زبان داوود و عیسی بن مریم مورد لعنت قرار گرفتند این کیفر به خاطر آن بود که عصیان ورزیده و از فرمان خدا تجاوز می کردند). از امام باقر علیه السّلام در توضیح آیه یاد شده روایت شده که حضرت داودعلیه السلام اهل ایله را به دلیل گناه و تجاوزشان در ماجرای روز شنبه، لعنت کرده است. و سـلهم عن القریة التی کانت حاضرة البحر اذ یعدون فی السبت اذ تاتیهم حیتانهم یوم سبتهم شرعا ویوم لایسبتون لاتاتیهم..(و از اهالی آن شهری که کنار دریا بود از ایشان جویا شو آنگاه که به حکم روز شنبه تجاوز می کردند آنگاه که روز شنبه آنان ماهی هایشان روی آب می آمدند و روزهای غیر شنبه به سوی آنان نمی آمدند این گونه ما آنان را به سبب آنکه نافرمانی می کردند می آزمودیم).
اصرار بر گناه
یکی دیگر از مواردی که در قرآن به آن اشاره شده است، اصرار اصحاب سبت بر گناه خویش می باشد آنجاکه می فرماید:واذ قالت امة منهم لم تعظون قوما الله مهلکهم او معذبهم عذابا شدیدا قالوا معذرة الی ربکم ولعلهم یتقون (و آنگاه که گروهی از ایشان گفتند برای چه قومی را که خدا هلاک کننده ایشان است یا آنان را به عذابی سخت عذاب خواهد کرد پند می دهید گفتند تا معذرتی پیش پروردگارتان باشد و شاید که آنان پرهیزگاری کنند). .. واخذنا الذین ظـلموا بعذاب بـیس بما کانوا یفسقون (پس هنگامی که آنچه را بدان تذکر داده شده بودند از یاد بردند کسانی را که از کار بد باز می داشتند نجات دادیم و کسانی را که ستم کردند به سزای آنکه نافرمانی می کردند به عذابی شدید گرفتار کردیم).
در قرآن کریم به عصیان و تجاوز اصحاب سبت از حکم ممنوعیت صید ماهی در روز شنبه اشاره شده همچنانکه می فرماید:ولقد علمتم الذین اعتدوا منکم فی السبت..(و کسانی از شما را که در روز شنبه از فرمان خدا تجاوز کردند نیک شناختید پس ایشان را گفتیم بوزینگانی طردشده باشید). و رفعنا فوقهم الطور بمیثـقهم وقلنا لهم ادخلوا الباب سجدا وقلنا لهم لاتعدوا فی السبت..(و کوه طور را به یادبود پیمان با آنان بالای سرشان افراشته داشتیم و به آنان گفتیم سجده کنان از در درآیید و نیز به آنان گفتیم در روز شنبه تجاوز مکنید و از ایشان پیمانی استوار گرفتیم). فبما نقضهم میثـقهم..(پس به سزای پیمان شکنی شان و انکارشان نسبت به آیات خدا و کشتار ناحق آنان از انبیا و گفتارشان که دلهای ما در غلاف است لعنتشان کردیم بلکه خدا به خاطر کفرشان بر دلهایشان مهر زده و در نتیجه جز شماری اندک از ایشان ایمان نمی آورند). لعن الذین کفروا من بنی اسرئیل علی لسان داود وعیسی ابن مریم ذلک بما عصوا وکانوا یعتدون (از میان فرزندان اسرائیل آنان که کفر ورزیدند به زبان داوود و عیسی بن مریم مورد لعنت قرار گرفتند این کیفر به خاطر آن بود که عصیان ورزیده و از فرمان خدا تجاوز می کردند). از امام باقر علیه السّلام در توضیح آیه یاد شده روایت شده که حضرت داودعلیه السلام اهل ایله را به دلیل گناه و تجاوزشان در ماجرای روز شنبه، لعنت کرده است. و سـلهم عن القریة التی کانت حاضرة البحر اذ یعدون فی السبت اذ تاتیهم حیتانهم یوم سبتهم شرعا ویوم لایسبتون لاتاتیهم..(و از اهالی آن شهری که کنار دریا بود از ایشان جویا شو آنگاه که به حکم روز شنبه تجاوز می کردند آنگاه که روز شنبه آنان ماهی هایشان روی آب می آمدند و روزهای غیر شنبه به سوی آنان نمی آمدند این گونه ما آنان را به سبب آنکه نافرمانی می کردند می آزمودیم).
اصرار بر گناه
یکی دیگر از مواردی که در قرآن به آن اشاره شده است، اصرار اصحاب سبت بر گناه خویش می باشد آنجاکه می فرماید:واذ قالت امة منهم لم تعظون قوما الله مهلکهم او معذبهم عذابا شدیدا قالوا معذرة الی ربکم ولعلهم یتقون (و آنگاه که گروهی از ایشان گفتند برای چه قومی را که خدا هلاک کننده ایشان است یا آنان را به عذابی سخت عذاب خواهد کرد پند می دهید گفتند تا معذرتی پیش پروردگارتان باشد و شاید که آنان پرهیزگاری کنند). .. واخذنا الذین ظـلموا بعذاب بـیس بما کانوا یفسقون (پس هنگامی که آنچه را بدان تذکر داده شده بودند از یاد بردند کسانی را که از کار بد باز می داشتند نجات دادیم و کسانی را که ستم کردند به سزای آنکه نافرمانی می کردند به عذابی شدید گرفتار کردیم).
wikifeqh: عصیان_اصحاب_سبت_(قرآن)