عصمتکده

لغت نامه دهخدا

عصمتکده. [ ع ِ م َ ک َ دَ / دِ ] ( اِ مرکب ) محل عبادت. عبادت خانه. حجره عزلتیان. || محل ملائکه. || خانه حضرت مریم :
چون مریم از عصمتکده رفته مسیحش آمده
نخل کهن زو نو شده وز نخل خرما ریخته.
خاقانی.

پیشنهاد کاربران

بپرس