عِصمَت، عایشه (قاهره ۱۲۵۶ـ۱۳۲۰ق)
بانوی شاعر فارسی گوی مصری. نیای او محمدتیمور کاشف از کردهای قره جولان موصل بود. عایشه از خردسالی به شعر و ادب گرایش داشت. فارسی، عربی و ترکی را نیک می دانست. در سال های ۱۲۸۹، ۱۲۹۲ و ۱۲۹۴ق به ترتیب پدر، همسرش محمدتوفیق بیگ و دختر هجده ساله اش را ازدست داد. مرثیه های سوزناکی که در سوگ دخترش گفته از شاهکارهای ادبی به شمار می روند. از آثارش: دیوان اشعار که مجموعۀ اشعار فارسی و ترکی اوست (قاهره، ۱۳۱۵ق)؛ حلیة الطراز دیوان شعر عربی اوست؛ مرآت التأمل فی الامور.
بانوی شاعر فارسی گوی مصری. نیای او محمدتیمور کاشف از کردهای قره جولان موصل بود. عایشه از خردسالی به شعر و ادب گرایش داشت. فارسی، عربی و ترکی را نیک می دانست. در سال های ۱۲۸۹، ۱۲۹۲ و ۱۲۹۴ق به ترتیب پدر، همسرش محمدتوفیق بیگ و دختر هجده ساله اش را ازدست داد. مرثیه های سوزناکی که در سوگ دخترش گفته از شاهکارهای ادبی به شمار می روند. از آثارش: دیوان اشعار که مجموعۀ اشعار فارسی و ترکی اوست (قاهره، ۱۳۱۵ق)؛ حلیة الطراز دیوان شعر عربی اوست؛ مرآت التأمل فی الامور.
wikijoo: عصمت،_عایشه_(قاهره_۱۲۵۶ـ۱۳۲۰ق)