عصماء
لغت نامه دهخدا
عصماء. [ ع َ ] ( اِخ ) دختر مروان اموی . از زنان شاعر عرب در صدر اسلام بود و پیوسته به آزار پیامبر ( ص ) و ایراد گرفتن از اسلام میپرداخت. و سرانجام شبی به دست عمیر نابینا بقتل رسید، و به همین سبب از آن هنگام عمیر را عمیر البصیر نامیدند. ( از اعلام النساء از جمهرةالامثال و الفاخر و مفضل کوفی و سیره ابن هشام ). و رجوع به حبیب السیر چ تهران ج 1 ص 119، و امتاع الاسماع ص 101 شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید