عصلب
لغت نامه دهخدا
عصلب. [ ع ُ ل ُ ] ( ع ص ) توانای درشت اندام بزرگ جثه. ( منتهی الارب ). مرد قوی و سخت خلقت و بزرگ و عظیم. ( از اقرب الموارد ). عَصلَب. عصلبی . || درازبالای مضطرب خلقت. ( منتهی الارب ). طویل مضطرب. ( اقرب الموارد ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید