عصر برده داری مدرن چیست؟
گرچه دوره ی برده داری مدت هاست تمام شده است اما عصر برده داری مدرن بسیار پیچیده تراست و به زودی
بشر به سمتی می رود که قدرت هایی از سوی شبکه منفی در دنیا سردمدارخواهند شد و کیفیت را از بین خواهند برد
... [مشاهده متن کامل]
و کمیت را جایگزین آن کرده و همه چیز را کمی خواهند دید.
یکی از اتفاقاتی که درحال رخ دادن است ، تبدیل شدن هر انسان به یک عدد است هم اکنون هر انسان یک کد ملی
دارد و منحصر به فرد است و و بزودی کد ملی به کد بین المللی تبدیل خواهد شد و به جایی خواهیم رسید که دیگر
نام کسی را نمی پرسند ، شماره وی را می پرسند و با دانستن این کد تمام اطلاعات فرد را بدست می آورند.
اولین اتفاق در عصر برده داری مدرن ، تبدیل شدن هر انسان به یک عدد است.
مسئله دیگری که به این ماجرا دامن میزند، وجود پدیده ی جی پی اس است که حتی درگوشی های موبایل نیز
موجود است و مشخص می سازد که هر فرد درهر زمان درچه مکانی قرار دارد. درکنار آن عکس برداری ماهواره ای
نیز موجود است . که دیگر کامل نشان می دهد هر انسانی درحال انجام چه کاری است! یعنی دیگر هیچ کس حاشیه
ی امنیتی و خصوصی ندارد، و دیگر حریم خصوصی معنا ندارد.
هر کاری که هر فردی انجام می دهد شامل صدا، تصویرو. . . همه کنترل می شود مانند یک ربات، مانند یک برده.
تبدیل شدن به یک عدد قطعا از کنترل شدن بدتر خواهد بود .
این پدیده اجتناب ناپذیر است اما مهم این است که هرگز یادمان نرود که بعد کیفی وجودمان نیز فعال است . اینکه
تنها یک ربات نیستیم و اندیشه در مورد اینکه از کجا آمده ایم و به کجا خواهیم رفت و. . . را فراموش نکنیم
�دهانت را می بویند مبادا گفته باشی دوستت دارم�
یعنی در حال حاضر بشر به سمت ربات شدن و حذف زندگی خصوصی و حریم شخصی پیش می رود و این اجتناب
ناپذیر است اما ما هرگز نباید فراموش کنیم که بعد کیفی ما از بعد کمی وجودمان جدا نیست .
دهانت را می بویند
مبادا که گفته باشی دوستت می دارم
دلت را می بویند
روزگارِ غریبی ست، نازنین
و عشق را
کنارِ تیرکِ راه بند
تازیانه می زنند
عشق را در پستوی خانه نهان باید کرد
در این بُن بستِ کج وپیچِ سرما
آتش را
به سوخت بارِ سرود و شعر
فروزان می دارند
به اندیشیدن خطر مکن
روزگارِ غریبی ست، نازنین
آن که بر در می کوبد شباهنگام
به کُشتنِ چراغ آمده است
نور را در پستوی خانه نهان باید کرد
آنک قصابان اند
بر گذرگاه ها مستقر
با کُنده و ساتوری خون آلود
روزگارِ غریبی ست، نازنین
و تبسم را بر لب ها جراحی می کنند
و ترانه را بر دهان
شوق را در پستوی خانه نهان باید کرد
کبابِ قناری
بر آتشِ سوسن و یاس
روزگارِ غریبی ست، نازنین
ابلیسِ پیروزْ مست
سورِ عزای ما را بر سفره نشسته است
خدای را در پستوی خانه نهان باید کرد
گرچه دوره ی برده داری مدت هاست تمام شده است اما عصر برده داری مدرن بسیار پیچیده تراست و به زودی
بشر به سمتی می رود که قدرت هایی از سوی شبکه منفی در دنیا سردمدارخواهند شد و کیفیت را از بین خواهند برد
... [مشاهده متن کامل]
و کمیت را جایگزین آن کرده و همه چیز را کمی خواهند دید.
یکی از اتفاقاتی که درحال رخ دادن است ، تبدیل شدن هر انسان به یک عدد است هم اکنون هر انسان یک کد ملی
دارد و منحصر به فرد است و و بزودی کد ملی به کد بین المللی تبدیل خواهد شد و به جایی خواهیم رسید که دیگر
نام کسی را نمی پرسند ، شماره وی را می پرسند و با دانستن این کد تمام اطلاعات فرد را بدست می آورند.
اولین اتفاق در عصر برده داری مدرن ، تبدیل شدن هر انسان به یک عدد است.
مسئله دیگری که به این ماجرا دامن میزند، وجود پدیده ی جی پی اس است که حتی درگوشی های موبایل نیز
موجود است و مشخص می سازد که هر فرد درهر زمان درچه مکانی قرار دارد. درکنار آن عکس برداری ماهواره ای
نیز موجود است . که دیگر کامل نشان می دهد هر انسانی درحال انجام چه کاری است! یعنی دیگر هیچ کس حاشیه
ی امنیتی و خصوصی ندارد، و دیگر حریم خصوصی معنا ندارد.
هر کاری که هر فردی انجام می دهد شامل صدا، تصویرو. . . همه کنترل می شود مانند یک ربات، مانند یک برده.
تبدیل شدن به یک عدد قطعا از کنترل شدن بدتر خواهد بود .
این پدیده اجتناب ناپذیر است اما مهم این است که هرگز یادمان نرود که بعد کیفی وجودمان نیز فعال است . اینکه
تنها یک ربات نیستیم و اندیشه در مورد اینکه از کجا آمده ایم و به کجا خواهیم رفت و. . . را فراموش نکنیم
�دهانت را می بویند مبادا گفته باشی دوستت دارم�
یعنی در حال حاضر بشر به سمت ربات شدن و حذف زندگی خصوصی و حریم شخصی پیش می رود و این اجتناب
ناپذیر است اما ما هرگز نباید فراموش کنیم که بعد کیفی ما از بعد کمی وجودمان جدا نیست .
دهانت را می بویند
مبادا که گفته باشی دوستت می دارم
دلت را می بویند
روزگارِ غریبی ست، نازنین
و عشق را
کنارِ تیرکِ راه بند
تازیانه می زنند
عشق را در پستوی خانه نهان باید کرد
در این بُن بستِ کج وپیچِ سرما
آتش را
به سوخت بارِ سرود و شعر
فروزان می دارند
به اندیشیدن خطر مکن
روزگارِ غریبی ست، نازنین
آن که بر در می کوبد شباهنگام
به کُشتنِ چراغ آمده است
نور را در پستوی خانه نهان باید کرد
آنک قصابان اند
بر گذرگاه ها مستقر
با کُنده و ساتوری خون آلود
روزگارِ غریبی ست، نازنین
و تبسم را بر لب ها جراحی می کنند
و ترانه را بر دهان
شوق را در پستوی خانه نهان باید کرد
کبابِ قناری
بر آتشِ سوسن و یاس
روزگارِ غریبی ست، نازنین
ابلیسِ پیروزْ مست
سورِ عزای ما را بر سفره نشسته است
خدای را در پستوی خانه نهان باید کرد