عصاقیل

لغت نامه دهخدا

عصاقیل. [ ع َ ] ( ع اِ ) ج ِ عُصقول. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به عصقول شود. || گردبادها. ( منتهی الارب ). اعاصیر:هبت العصاقیل ؛ گردبادها وزید. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس