عصاقیاء

لغت نامه دهخدا

عصاقیاء. [ ع َ ] ( ع اِ ) شور و فریاد و خروش. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). عصاقیة. و رجوع به عصاقیة شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس