عصار محمد

[ویکی نور] محمد بن محمود حسینی لواسانی تهرانی معروف به عصار به سال 1264ق متولد شد.
وی حکیم، متکلم، فقیه، اصولی، شاعر و از مفسران شیعه بود.
در اوائل عمر معروف به ناظم بود، سپس به آشفته تهرانی و در آخر عمر به عصار معروف شد در تهران و مشهد زندگی کرد و خانواده اش در اصل از مازندران بودند پدرش سید محمود لواسانی ابتدا در لواسان زندگی میکرد سپس به تهران مسافرت کرد.
دروس مقدمات را در تهران فرا گرفت و در دوازده سالگی به طالقان سفر کرد و پس از بازگشت، معالم الاصول و شرح لمعه را نزد محمد حسن چاله میدانی و ملا اسماعیل قره باغی فرا گرفت. بعد از اتمام مرحله سطح در تهران به کربلاء رفت تا از محضر علمائی چون زین العابدین مازندرانی (متوفی 1309ق) - مرجع تقلید هند و مازندران- بهره گیرد بعدها به مدینه مسافرت کرد و با خالد پاشا حاکم آنجا ملاقات نمود.
در مدت اقامت، کتاب التحفه المدنیه را در عروض به سال 1290ق تألیف کرد در همان سال به مکه رفت و در درسهای سید احمد دحلان و درس ادبیات محمد بسیونی شرکت کرد و اجازه روایت صحاح سته اهل سنت را از مولی عبدالغنی هندی حنفی دریافت کرد.
وی سفری به بیروت و دمشق داشت سپس به نجف بازگشت. در سال 1296ق برای شرکت در درس میرزای شیرازی به سامراء آمد و تا سال 1301ق همان جا ماند. پس از ترک آن دیار رحل اقامت در تهران افکند.