عشیران

لغت نامه دهخدا

عشیران. [ ع َ ] ( اِ ) ( اصطلاح موسیقی ) نام شعبه ای از بوسلیک ، که یکی از پرده های موسیقی است. ( از غیاث اللغات ). || شعبه پنجم از شعب بیست وچهارگانه موسیقی که قدما آن را جزو «حسینی » میدانستند، ولی حسینی امروزه از قطعات «نوا» است. ( فرهنگ فارسی معین از مجمعالادوار ). عشیرا. عشرا. و رجوع به عشیرا شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - شعبه پنجم از شعب بیست و چهار گانه موسیقی که قدما آن را جزو حسینی می دانستند ولی حسین امروزه از قطعات نوا است شعبه ای از بوسلیک .

فرهنگ عمید

از شعبه های بیست وچهارگانۀ موسیقی ایرانی.

پیشنهاد کاربران

بپرس