عشیرا

لغت نامه دهخدا

عشیرا. [ ع َ ] ( اِ ) شعبه ای است از پرده های موسیقی. عشیران. عشرا. ( از فرهنگ فارسی معین ). رجوع به عشیران شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - شعبه پنجم از شعب بیست و چهار گانه موسیقی که قدما آن را جزو حسینی می دانستند ولی حسین امروزه از قطعات نوا است شعبه ای از بوسلیک .

فرهنگ عمید

= عشیران

پیشنهاد کاربران

بپرس