عشیتئذ

لغت نامه دهخدا

عشیتئذ. [ ع َ شی ی َ ت َ ءِ ذِن ْ ] ( ع ق مرکب ) در آن شبانگاه. ( دهار ). رجوع به عَشیّة شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس