عشیان

لغت نامه دهخدا

عشیان. [ ع َش ْ ] ( ع ص ) طعام شبانگاهی خورنده. ( منتهی الارب ). آنکه عشاء و شام خورده است. ( از اقرب الموارد ).

عشیان. [ ع ُ ش َی ْ یا ] ( ع اِمصغر ) مصغر عَشی . ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). شام کوتاه. ( ناظم الاطباء ). رجوع به عَشی شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس