عشوه گری. [ ع ِش ْ وَ / وِ گ َ ] ( حامص مرکب ) عمل و حالت عشوه گر. عشوه سازی. عشوه کاری. ( فرهنگ فارسی معین ). دلفریبی و شوخ چشمی. ( ناظم الاطباء ) : یک زبان داری و صد عشوه گری من و صدجان ز پی عشوه خری.
خاقانی.
- عشوه گری کردن ؛ عشوه سازی کردن : عشوه گری میکند لعل تو و طرفه آنک عقل چو خاقانئی عشوه خری میکند.