عِشْقَری، غُلام نَبی (کابل ۱۲۷۱ـ۱۳۹۸ق)
عِشْقَری، غُلام نَبی
شاعر افغانستانی. از پیشگامان پاسداری از شعر کلاسیک فارسی در افغانستان است. بیشتر شعرهای خود را به زبانی ساده و عامیانه سروده است. بهره گیری از گنجینۀ زبان مردم در به کارگیری واژگان روزمره، از مهم ترین ویژگی شعر اوست. نشانه هایی از شعر نو یا امروز هم در سروده های او دیده می شود. تخلص او به «عشقر/اشقر»، که نام اسب امیرحمزۀ صاحبقران است، از دلبستگی او به ادبیات عامیانه حکایت دارد. دیوان عشقری در ۲ جلد به کوشش نثار احمد نوری به چاپ رسید (کابل، ۱۳۶۷ش).
عِشْقَری، غُلام نَبی
شاعر افغانستانی. از پیشگامان پاسداری از شعر کلاسیک فارسی در افغانستان است. بیشتر شعرهای خود را به زبانی ساده و عامیانه سروده است. بهره گیری از گنجینۀ زبان مردم در به کارگیری واژگان روزمره، از مهم ترین ویژگی شعر اوست. نشانه هایی از شعر نو یا امروز هم در سروده های او دیده می شود. تخلص او به «عشقر/اشقر»، که نام اسب امیرحمزۀ صاحبقران است، از دلبستگی او به ادبیات عامیانه حکایت دارد. دیوان عشقری در ۲ جلد به کوشش نثار احمد نوری به چاپ رسید (کابل، ۱۳۶۷ش).
wikijoo: عشقری،_غلام_نبی_(کابل_۱۲۷۱ـ۱۳۹۸ق)