عشقدان

لغت نامه دهخدا

عشقدان. [ ع ِ ] ( اِ مرکب ) مجمر عشق. جایگاه عشق. کنایه از معشوق :
شهری به فتنه شد که فلانی ازآن ِ ماست
ما عشقباز صادق و او عشقدان ماست.
خاقانی.
یک شب به دو آفتاب بگذار
یک دل به دو عشقدان برافروز.
خاقانی.

فرهنگ فارسی

مجمر عشق جایگاه عشق

پیشنهاد کاربران

بپرس