عشق مُهذّب (courtly love)
آداب مربوط به رفتار عاشقانه بین مردان و زنان طبقۀ اشراف در اروپای قرون وسطا. این نوع روابط عاشقانه الهام بخش گونه ای هنری و ادبی در قرون وسطا و قرن ۱۶ شد؛ ازجملۀ آنهاست: رمانس قرن چهاردهمی داستان گل سرخ و منظومۀ تروئیلوس و کرسیدا اثر جفری چاسر، شاعر انگلیسی، که رابطه ای نزدیک با مفاهیم شهسواری دارند. این آیین، که در قرن ۱۱م در منطقۀ پرووانس شکل گرفت، با حمایت های الینور آکیتنی، ملکۀ فرانسه (۱۱۳۷ـ۱۱۵۱م) و ملکۀ انگلستان (۱۱۵۴ـ۱۲۰۴م) در میان تروبادورها رواج یافت و آندره لو شاپلن، شاعر و منتقد فرانسوی، قواعدش را تدوین کرد. عشق شهسواری اساساً عشقی بود (معمولاً) نافرجام بین شهسواری جوان و مجرد و بانوی سرورش. نمونۀ کلاسیک آن رابطۀ عاشقانۀ لانسلوت و گوینیو یر است. نویسندگان معمولاً به جنبه های آرمانی این مضمون نظر داشتند، اما این رابطه واقعیات خانواده های اشرافی را نشان می داد که در آنها بانوی خانواده چه بسا تنها زن اشرافی در میان چندین شهسوار جوان و مجرد بود.
آداب مربوط به رفتار عاشقانه بین مردان و زنان طبقۀ اشراف در اروپای قرون وسطا. این نوع روابط عاشقانه الهام بخش گونه ای هنری و ادبی در قرون وسطا و قرن ۱۶ شد؛ ازجملۀ آنهاست: رمانس قرن چهاردهمی داستان گل سرخ و منظومۀ تروئیلوس و کرسیدا اثر جفری چاسر، شاعر انگلیسی، که رابطه ای نزدیک با مفاهیم شهسواری دارند. این آیین، که در قرن ۱۱م در منطقۀ پرووانس شکل گرفت، با حمایت های الینور آکیتنی، ملکۀ فرانسه (۱۱۳۷ـ۱۱۵۱م) و ملکۀ انگلستان (۱۱۵۴ـ۱۲۰۴م) در میان تروبادورها رواج یافت و آندره لو شاپلن، شاعر و منتقد فرانسوی، قواعدش را تدوین کرد. عشق شهسواری اساساً عشقی بود (معمولاً) نافرجام بین شهسواری جوان و مجرد و بانوی سرورش. نمونۀ کلاسیک آن رابطۀ عاشقانۀ لانسلوت و گوینیو یر است. نویسندگان معمولاً به جنبه های آرمانی این مضمون نظر داشتند، اما این رابطه واقعیات خانواده های اشرافی را نشان می داد که در آنها بانوی خانواده چه بسا تنها زن اشرافی در میان چندین شهسوار جوان و مجرد بود.
wikijoo: عشق_مهذب