عشق باره. [ ع ِ رَ / رِ ]( ص مرکب ) کسی که عشق را دوست دارد. عاشق پیشه. ( فرهنگ فارسی معین ). عشق پرداز. ( از آنندراج ) : دلی که عشق نبازد ز سنگ خاره بودچه دولتی بود آن دل که عشقباره بود.شرف شفروه ( از آنندراج ).