عشرتگه

لغت نامه دهخدا

عشرتگه. [ ع ِ رَ گ َه ْ ] ( اِ مرکب ) عشرتگاه. محل عشرت و طرب :
نیروده توست ناف خرچنگ
عشرتگه تو دهان ضیغم.
خاقانی.

پیشنهاد کاربران

بپرس