عشرت آباد قصر. عشرت آباد، قصر
عشرت آباد، قصر
در ۱۲۹۱ق، پس از سفر اول ناصرالدین شاه قاجار به فرنگ، در حومۀ شمالی تهران احداث شد. در وسط محوطۀ قصر یک استخر گرد بزرگ، مشرف به آن یک برج یا کلاه فرنگی چهارطبقه به نام برج خوابگاه که اقامتگاه شاه بود، و دورتادور برج و استخر، ساختمان های یک طبقۀ شیروانی دار دواتاقه برای زنان حرم ساخته شده بود. نمای برج خوابگاه با آجر جلادار مزین به کاشی های رنگین با تصاویر سربازان در اندازه های واقعی و شاخه و گل و برگ ساخته شده بود. طبقۀ اول آن ورودی ساختمان، طبقۀ دوم تالار آینۀ مقرنس کاری و طبقه سوم خوابگاه شاه با ایوان های وسیع بود. پرده های کتانی سفید با نقش های سرخ و آبی و سیاه، همچون دیگر قصرهای قاجار، ساختمان های سرسرا را از آفتاب محفوظ می داشت. باغ قصر پر از چشمه و حوض و فواره و باغچه بود. عمارت دیگری به نام باغ خلوت نیز داشت. قصر پس از مرگ ناصرالدین شاه از رونق افتاد. مدتی سالارالدوله پسر مظفرالدین شاه در آن جا زندگی کرد. پس از کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹ش، عده ای از رجال به حکم سیدضیاءالدین طباطبایی، نخست وزیر، بازداشت و در آن جا محبوس شدند. با انحلال قزاق خانه در دورۀ وزارت جنگ رضاخان سردارسپه، به یکی از پادگان های تهران، با نام پادگان عشرت آباد تبدیل شد. عمارت کلاه فرنگی تنها ساختمان باقی مانده از آن است که امروز در خیابان سپاه قرار دارد و جزو بناهای تاریخی ایران به ثبت رسیده است. چند ساختمان از اندرونی نیز در غرب و شرق آن باقی است. در دورۀ محمدرضاشاه پهلوی، در بخش شمالی قصر، پادگانی که امروز به نیروی انتظامی جمهوری اسلامی اختصاص دارد، و بیمارستان لیلا (خانوادۀ کنونی) که وابسته به بهداری ارتش است ساخته شد. در اطراف منطقۀ قصر محلۀ مسکونی بزرگی با نام عشرت آباد و خیابان هایی مانند خواجه نصیرالدین طوسی و خواجه نظام الملک احداث شد.
عشرت آباد، قصر
در ۱۲۹۱ق، پس از سفر اول ناصرالدین شاه قاجار به فرنگ، در حومۀ شمالی تهران احداث شد. در وسط محوطۀ قصر یک استخر گرد بزرگ، مشرف به آن یک برج یا کلاه فرنگی چهارطبقه به نام برج خوابگاه که اقامتگاه شاه بود، و دورتادور برج و استخر، ساختمان های یک طبقۀ شیروانی دار دواتاقه برای زنان حرم ساخته شده بود. نمای برج خوابگاه با آجر جلادار مزین به کاشی های رنگین با تصاویر سربازان در اندازه های واقعی و شاخه و گل و برگ ساخته شده بود. طبقۀ اول آن ورودی ساختمان، طبقۀ دوم تالار آینۀ مقرنس کاری و طبقه سوم خوابگاه شاه با ایوان های وسیع بود. پرده های کتانی سفید با نقش های سرخ و آبی و سیاه، همچون دیگر قصرهای قاجار، ساختمان های سرسرا را از آفتاب محفوظ می داشت. باغ قصر پر از چشمه و حوض و فواره و باغچه بود. عمارت دیگری به نام باغ خلوت نیز داشت. قصر پس از مرگ ناصرالدین شاه از رونق افتاد. مدتی سالارالدوله پسر مظفرالدین شاه در آن جا زندگی کرد. پس از کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹ش، عده ای از رجال به حکم سیدضیاءالدین طباطبایی، نخست وزیر، بازداشت و در آن جا محبوس شدند. با انحلال قزاق خانه در دورۀ وزارت جنگ رضاخان سردارسپه، به یکی از پادگان های تهران، با نام پادگان عشرت آباد تبدیل شد. عمارت کلاه فرنگی تنها ساختمان باقی مانده از آن است که امروز در خیابان سپاه قرار دارد و جزو بناهای تاریخی ایران به ثبت رسیده است. چند ساختمان از اندرونی نیز در غرب و شرق آن باقی است. در دورۀ محمدرضاشاه پهلوی، در بخش شمالی قصر، پادگانی که امروز به نیروی انتظامی جمهوری اسلامی اختصاص دارد، و بیمارستان لیلا (خانوادۀ کنونی) که وابسته به بهداری ارتش است ساخته شد. در اطراف منطقۀ قصر محلۀ مسکونی بزرگی با نام عشرت آباد و خیابان هایی مانند خواجه نصیرالدین طوسی و خواجه نظام الملک احداث شد.
wikijoo: عشرت_آباد،_قصر