عَشْتورَت (Astarte)
عَشْتورَت
(یا: عَشْتاروت؛ به یونانی استارته) در اساطیر کنعانی و سریانی، ایزدبانوی شور جنسی (همتای ایشتر در اسطوره های بابلی و آشوری). ایزدبانوی زایندگی و باروری بود. با تموز/آدونیس، که نشانۀ سپری شدن فصول بودند، ارتباط داشت. ایزدبانوی جنگ نیز بود. پرستشگاه اصلی او در فنیقیه بود و در کتاب مقدس از او به منزلۀ ایزدبانوی مردم صیدون یاد شده است. اما در سراسر کنعان، که او را زوجۀ بعلهای بومی (خدایان اصلی) قلمداد می کردند، نیز پرستیده می شد. تصویرش به صورت توتمی چوبی به نام عاشره در همۀ محراب های فنیقی دیده می شود. خادمانش خواجه بودند و پیامبران عهد عتیق با فحشا در معابد او، که در آیین پرستش او امری بسیار متداول بود، به شدت مخالفت می کردند. ماهی و کبوتر نزد او مقدس بود. گفته اند که عاشره در اصل ایزدبانوی مختص دریا بود. نقش او در هیئت سوارکار بر الواح رأس الشمرا، متعلق به قرن ۱۳م نیز دیده شده است؛ این الواح گلی، که اساطیر کنعانی بر آن ها حک شده اند، در فاصلۀ ۱۹۲۹ـ ۱۹۳۸ در حفاری های اوگاریت قدیم به دست آمده اند.
عَشْتورَت
(یا: عَشْتاروت؛ به یونانی استارته) در اساطیر کنعانی و سریانی، ایزدبانوی شور جنسی (همتای ایشتر در اسطوره های بابلی و آشوری). ایزدبانوی زایندگی و باروری بود. با تموز/آدونیس، که نشانۀ سپری شدن فصول بودند، ارتباط داشت. ایزدبانوی جنگ نیز بود. پرستشگاه اصلی او در فنیقیه بود و در کتاب مقدس از او به منزلۀ ایزدبانوی مردم صیدون یاد شده است. اما در سراسر کنعان، که او را زوجۀ بعلهای بومی (خدایان اصلی) قلمداد می کردند، نیز پرستیده می شد. تصویرش به صورت توتمی چوبی به نام عاشره در همۀ محراب های فنیقی دیده می شود. خادمانش خواجه بودند و پیامبران عهد عتیق با فحشا در معابد او، که در آیین پرستش او امری بسیار متداول بود، به شدت مخالفت می کردند. ماهی و کبوتر نزد او مقدس بود. گفته اند که عاشره در اصل ایزدبانوی مختص دریا بود. نقش او در هیئت سوارکار بر الواح رأس الشمرا، متعلق به قرن ۱۳م نیز دیده شده است؛ این الواح گلی، که اساطیر کنعانی بر آن ها حک شده اند، در فاصلۀ ۱۹۲۹ـ ۱۹۳۸ در حفاری های اوگاریت قدیم به دست آمده اند.
wikijoo: عشتورت