عشاره
لغت نامه دهخدا
عشاره. [ ع َ رَ ] ( اِخ ) نام زمینی است از دهستان میان آب بخش مرکزی شهرستان اهواز. سکنه آن 800 تن. آب آن از رودخانه شاهور. محصول آن غلات است. ساکنان این آبادی در دو محل بنام کعب فرج اﷲ و کعب کرم اﷲ ساکنند و چادرنشین میباشند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید