عشائر. [ ع َ ءِ ] ( ع اِ ) عشایر. ج ِ عشیرة.( منتهی الارب ) ( دهار ) ( اقرب الموارد ). قبایل و خویشان. ( غیاث اللغات ). خویشان و نزدیکان ، و طوایف و قبیله های صحرانشین. ( ناظم الاطباء ). رجوع به عشیرة شود.عشائر. [ ع َ ءِ ] ( اِخ )( ذوالَ... ) نام جایگاهی است. ( از معجم البلدان ).