عسل بلادر

لغت نامه دهخدا

عسل بلادر. [ ع َس َ ل ِ ب َ دُ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) رطوبت سیاه چسبنده است که از بلادر برمی آید در حین فشار، و آن را دهن بلادر نیز نامند. ( از مخزن الادویة ). شیره بلادر. عسل البلادر. عسل انقردیا. رجوع به عسل البلادر و بلادر شود : و عسل بلادر برباید نهاد تا ریش گردد و پس ریش را به مرهم علاج کردن. ( ذخیره خوارزمشاهی ).

فرهنگ فارسی

رطوبت سیاه چسبنده است که از بلادر بر می آید در حین فشار و آنرا دهن بلادر نیز نامند شیره بلادر

پیشنهاد کاربران

بپرس