عسطله

لغت نامه دهخدا

( عسطلة ) عسطلة. [ ع َ طَ ل َ] ( ع مص ) تکلم کردن به سخن ناآراسته و بی نظم. ( ناظم الاطباء ). || ( اِ ) سخن ناآراسته. ( منتهی الارب ). کلام که آن را نظم نباشد. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس