عسرت کشیدن. [ ع ُ رَ ک َ / ک ِ دَ ] ( مص مرکب ) سختی کشیدن. تحمل سختی و دشواری کردن : می کشد عسرت هفتادودو ملت صائب هرکه چون اهل خرابات ز خوش مشربهاست.صائب ( از آنندراج ).هرچند کشی ز فاقه عسرت از خلق مگیر غیر عزلت.درویش واله هروی ( از آنندراج ).