عسبله

لغت نامه دهخدا

( عسبلة ) عسبلة. [ ع َب َ ل َ ] ( ع مص ) همدیگر آمدوشد مردمان و تردد ایشان.( از منتهی الارب ). آمدوشد کردن مردمان و مراوده کردن آنها با هم. ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس