عسباره

لغت نامه دهخدا

( عسبارة ) عسبارة. [ ع ِ رَ ] ( ع اِ ) بچه کفتار از گرگ. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و گویند تذکیر و تأنیث آن برابر است. ( از اقرب الموارد ). حیوانی که از کفتار ماده و گرگ نر زایَد. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). عسبار. رجوع به عسبار شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس