عزیمه خوان. [ ع َ م َ / م ِ خوا / خا ] ( نف مرکب ) افسون خوان. عزایم خوان. کسانی که مدعی بودند بر اینکه ارواح خبیثه را از اشخاص یا اماکن بواسطه خواندن عزائم اخراج مینمایند. و از انجیل چنین برمی آید که عده آنها بسیار بود و قوم را اعتقاد این بود که آنان این صفت را بواسطه تحصیل و متصف گشتن به صفات سلیمان و استعمال ادویه و بخوربه دست می آورند. ( از قاموس کتاب مقدس ). و رجوع به عزیمه و عزیمة و عزیمت و عزائم و عزیمه خواندن شود.