عزیزک

صحت هریک از این باورها را بعهده خوانندگان خواهم گذاشت .
قدمت این دیار کهن بیش از هشتصدسال تخمین زده می شود
نام قبلی این دیار زیبا مشخص نیست وجود ظروف سفالی در منطقه عربخیل عزیزک ، کوره سر ( آیش سرپشته ) ، تپه بالامحله و آیش نوبست ، آیش انگر دشت ( زیستگاه آهنگر ها ، ضلع جنوبی آیش نوبست ، آیش رنگ صحرا ، آیش خون صحرا
، آیش درزی دشت بیشه سر [زیستگاه طائفه درزیان های عزیزک وبه روایتی بعلت قتل این آیش بعنوان خون بهاء به ساکنین بیشه سر آن زمان داده شد ]، چمازده ، قطب کلا [در سفر ناصرالدین شاه بعنوان آبادی بزرگ ذکر کردید همچنین تیه ای در بالادست آن بخاطر اینکه محل احداث مسجد بود مالک امروزی تا سالهای اخیر روی آن کشت نمی کرد ] ؛ امروزه همگی شالیزار می باشند از مناطقی هستند که اثار زیست در این به وفور یافت گردید
ان شاالله در آینده ای نزدیک با چاپ کتاب تاریخچه عزیزک مطالبی جالب و قابل تامل خدمت دوستداران تاریخ این دیار همیشه ماندگار [دیار همیشه سبز عزیزک ] ارائه خواهم نمود .

از این مسیر ؛ [ رود فوق
دراین منطقه، حداقل به دو شاخه تقسیم می شد
اولی مسیر فعلی که در منطقه میرود به دریای مازندران می ریزد
دیگری بنام کهنه تلار با گذر از ضلع شمالی عزیزک ، منطقه تالاب فعلی آقا انون ، نودشت فعلی ، گالش منزل ، آقا سید حسینی ( تالاب امروزی خردمرد ) ، جلالی آیش وارد رود شازده رودخانه
می شدد
با توجه به توضیحات یادشده
بخوبی آشکار میگردد که تنها منطقه دارای آب شیرین بصورت جاری ضلع شمالی عزیزک بود
[ملگونوف، مورخ و مجری سفارش پطر کبیر ضلع شمالی عزیزک را حدود دوبیست سال پیش منطقه ای پر آب توصیف می کند ] از آنجا که این منطقه در نزدیکی راه یاد شده قرار داشت بندی ایجاد کرد تا کاروانیان و عابرین و چهارپایان در تمام مواقع حتی در زمان خشکسالی های طویل مدت قدیم از آب شیرین این منطقه استفاده کنند
"ک" در اینجا حکم اطلاق ساز دارد یعنی بند عزیز [عزیزک]
برای مثال می توان شورک را نام برد [منطقه ای که شورزار هست ]در ضلع شمالی احمد کلا بابلسر ، یا سورک در میاندرود ساری [منطقه ای که درخت سور در آنجا فراوان بود ] را برای روشن شدن موارد کاربرد " ک " بعنوان اطلاق ساز نام برد
" ک" در اینجا حکم اطلاق ساز دارد
البته حرف" ک" در انتهای واژه ها موارد استعمالی دیگری نیز دارد
گاها به معنی" تحقیر " یا " تصغیر " مثل " مردک"
ومورد بعدی بعنوان " تحبیب " یا " حب " دوست داشتن و عزیز شمردن مثل " حسنک وزیر " در تاریخ یا در محاوره کردزبان ها وقتی فردی رو زیاد دوست داشته باشند واژه " عزیزکم " به وفور استعمال میگردد
بیان استعمال حرف " ک" در نام " عزیزک " بندی دیگر از موارد استعمال " ک " بعنوان اطلاق ساز
( یعنی بند عزیز )
را نشان میدهد
نا گفته نماند. اافراد پیر محل وجود چندین پل چوبی هرکدام بطول بیست و بیشتر را در منطقه نو دشت امروزی بخوبی بیاد دارند
در ده سی شمسی با تعبیه و ایجاد کانال در ضلع شمالی آقا انون آب های سرگردان منطقه مهار گردید و مسیر کهنه تلار دیگر از بدنه اصلی رود خانه تلار جدا گردید