عزیز شمردن

اعزاز کردن. [ اِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) عزیز داشتن. محترم داشتن. دوستی کردن :
وه که دیوانگی عشق ترا
عقل پرحیله چه اعزاز کند.
عطار.
من دعا گویم اگر تو همه دشنام دهی
بنده خدمت بکند ار نکننداعزازش.
سعدی.
هرچه بینی ز دوستان کرمست
گر اهانت کنند و گر اعزاز.
سعدی.