عزیز با

لغت نامه دهخدا

عزیز با. [ ع َ زی زُ بِل ْ لاه ] ( اِخ ) ( الَ... ) نزاربن معدبن منصور عبیدی فاطمی ، مکنی به ابومنصور و ملقب به العزیز باﷲ. صاحب مصر و مغرب. وی به سال 344 هَ.ق. در المهدیة متولد شد و بسال 365 پس از درگذشت پدرش با وی بیعت شد. در عهد او فتنه ها و جنگهایی رخ داد و قصرالبحر و قصرالذهب و جامع القرافة از ساخته های عصر اوست. نزار شخصی نیکواخلاق و بردبار و ادیب و فاضل بود و به سال 386که به قصد جنگ با رومیان به شهر بلبیس رسیده بود دراین شهر درگذشت. ( از الاعلام زرکلی از ابن خلکان و خطط مقریزی و ابن خلدون و بلغة الظرفاء و ابن الاثیر ).

پیشنهاد کاربران

بپرس