عزوره

لغت نامه دهخدا

( عزورة ) عزورة. [ ع َزْ وَ رَ ] ( ع ص )مؤنث عزور. زن سیی ءالخلق. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به عزور شود. || ( اِ ) اکمة و تپه. ( از اقرب الموارد ). پشته. ( منتهی الارب ). || ( اِخ ) موضعی است قریب مکه معظمه ، یا پشته مدنیان بسوی بطحای مکه است. ( منتهی الارب ). رجوع به عزور شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس