عزلتیان. [ ع ُ ل َ ] ( اِخ ) نام طایفه ای از صوفیه است. ( یادداشت مرحوم دهخدا ) : یکی رادیدم که چون مرغ می پرید، چون با او رسیدم گفتم صحبت عزلتیان را چون گذاشتی. ( انیس الطالبین بخاری ). جماعتی از عزلتیان به عبادت حضرت ایشان آمدند. ( انیس الطالبین ص 157 ). به چه سبب از میان عزلتیان جدا شده ای. ( انیس الطالبین ص 164 ). نقل کردند از برکةالزمان قطب عزلتیان عبدالقدوس الوهاب. ( انیس الطالبین ص 227 ).
