عزل در فقه

[ویکی فقه] جدا کردن و کنار گذاشتن چیزی/ بر کنار کردن کسی از کاری/ ریختن منی در خارج از رحم زن، هنگام نزدیکی را عَزل گویند.
از عزل به معنای نخست در باب های زکات، دین، صدقات و نکاح سخن گفته اند. عزل به معنای دوم در باب های وکالت، وقف، وصیّت و قضاء به کار رفته است. از عزل به معنای سوم در باب نکاح و دیات سخن گفته اند.
عزل به معنای جداکردن
از عزل به معنای نخست در باب های زکات، دین، صدقات و نکاح سخن گفته اند.
← زکات
عزل به معنای دوم در باب های وکالت، وقف، وصیّت و قضاء به کار رفته است.
← عزل وکیل
...