عزالدین زنجانی. [ ع ِزْ زُدْ دی ن ِ زَ ] ( اِخ ) عبدالوهاب بن ابراهیم ، مکنی به ابوالمعالی و ملقب به عزالدین. از ادبا و علمای مشهور صرف و نحو. وی قسمت اخیر عمر خود را در بغداد میگذرانده و تا مقارن فتح آن شهر به دست هلاکو در آنجا میزیسته و گویا در واقعه بغداد مقتول شده است. رجوع به عبدالوهاب در همین لغت نامه و به تاریخ مغول عباس اقبال شود.
فرهنگ فارسی
عبدالوهاب بن ابراهیم مکنی به ابوالمعالی و ملقب به عزالدین از ادبا و علمای مشهور صرف و نحو
