عزازه

لغت نامه دهخدا

( عزازة ) عزازة. [ ع َ زَ ] ( ع مص ) ارجمند گردیدن. ( از منتهی الارب ). عزیز شدن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( ازاقرب الموارد ). ارجمند شدن. ( المصادر زوزنی ). || قوی شدن بعدِ خواری. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || نایافت شدن. ( دهار ) ( تاج المصادر بیهقی ) ( المصادر زوزنی ). || سخت آمدن چیزی بر کسی. ( المصادر زوزنی ). || ( اِمص ) کثرت و قوت. ( آنندراج ). عِزّ. رجوع به عز شود.

عزازة. [ ع ِ زَ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ عزیز. ( منتهی الارب ). رجوع به عزیز شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس