عزاء
لغت نامه دهخدا
عزاء. [ ع َ ] ( ع اِمص ) شکیبائی و یا خوبی شکیبائی. ( منتهی الارب ). صبر و یا حسن صبر، و آن اسم مصدر است از تعزیة، چون سلام از تسلیم. ( از اقرب الموارد ).
- أحسن اﷲ عزأک ، أحسن اﷲ لک العزاء ؛ یعنی خداوند صبر جمیل تو را دهد. ( از اقرب الموارد ) ( از ناظم الاطباء ).
|| نسبت پدری. ( ناظم الاطباء ).
عزاء. [ ع َزْ زا ] ( ع اِ ) سال سخت. ( منتهی الارب ) ( آنندراج )( از اقرب الموارد ). || سختی و شدت. || باران سخت و درشت قطره. ( از اقرب الموارد ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید