عریک

لغت نامه دهخدا

عریک. [ ع َ ] ( ع ص ) مرد درآمده خلقت. ( منتهی الارب ): رجل عریک ؛ مرد متداخل گرداندام. ( ناظم الاطباء ): رمل عریک ؛ ریگ که قسمتی از آن در قسمتی دیگر متداخل باشد. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس