عریجاء. [ ع ُ رَ ] ( ع اِ ) نیمروز. ( منتهی الارب ). هاجرة و نیمروز مخصوصاً در شدت گرما. ( از اقرب الموارد ). || بر آب آمدن شتران روزی در نیمروز و روزی در پگاه. ( منتهی الارب ). وارد شدن شتران بر آب یک روز در نیمروز و یک روز مابین نماز فجر و طلوع آفتاب. ( از اقرب الموارد ). || در هر روز یک بار خوردن. ( منتهی الارب ). غذا خوردن انسان هر روز یک بار: هو یأکل العریجاء؛ روزی یک بار میخورد. ( از اقرب الموارد ). عریجاء. [ ع ُ رَ] ( اِخ ) معرفةً، موضعی است. ( منتهی الارب ). جایگاهی است ، و «ال » بر آن داخل نگردد. ( از معجم البلدان ).
