عرگوزی. [ ع ُرر ] ( حامص مرکب ) به گوز سرگین برآوردن ، چه «عر»بالضم بمعنی سرگین است. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ). عرگوزی. [ ع َرر ] ( حامص مرکب ) شور و غوغای بی محل. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ). صورتی از عر وگوز و آن اشاره است به تیز دردادن خر هنگام نهیق.
